Η συγκλονιστική ιστορία θηλασμού της Χρίστας, είναι απόδειξη ότι όταν θέλουμε κάτι πραγματικά τότε μπορούμε να το καταφέρουμε!!!
“Παρόλο που το παλέψαμε 13 ώρες φυσιολογικού τοκετού με επισκληρίδιο (η οποία δεν πέτυχε από την αρχή,τρυπήθηκα επανειλημμένα 4 φορές), γεννήθηκε με ολική νάρκωση-καισαρική ο γιος μας. Η παιδίατρος μας αμέσως έδωσε το μωρό στον σύζυγο μου για skin to skin αφού του ζήτησε να αφαιρέσει την μπλούζα του.
Αμέσως μόλις συνήλθα από την ολική νάρκωση, άκουγα τις φωνές του γυναικολόγου, του αναισθησιολόγου και των μαιών να λένε : “Ξύπνα,ξύπνα να δεις τον γιο σου“. Άνοιγόκλεινα τα μάτια μου,και τότε είδα μπροστά μου ένα μικροσκοπικό πλασματάκι τυλιγμένο σε κουβέρτα. Τον κράτησα κοντά μου,τον φιλούσα και έλεγα “Είναι κούκλος!!, αχχ το μωράκι μου το καλό!”. Ηταν 2890 γραμμάρια.
Από το πρώτο βράδυ αρχίσαμε αμέσως τον θηλασμό.
Κάθε δυο ώρες με την βοήθεια των μαιών το θήλαζα το αγγελούδι μου. Αναρωτιόμουν εάν όντως τρέφεται καλά,αν χορταίνει. Ζήτησα επίσης να μην δώσουν πιπίλα η άλλο γάλα. Ήμουν αποφασισμένη για αποκλειστικό θηλασμό.
Όταν έμεινα έγκυος όμως, ανακάλυψα ότι είχα και εισέχουσες θηλές. Ευτυχώς τις προλάβαμε και όταν ήμουν 32 εβδομάδων έγκυος με συμβουλές της παιδιάτρου μας/σύμβουλου γαλουχίας είχα βάλει διαμορφωτές θηλών κι έγιναν εξέχουσες. Οι θηλές μου ήταν ολοκόκκινες,αισθανόμουν κάψιμο και έβαζα μητρικό γάλα πριν και μετά από κάθε θηλασμό.
Είχα αρκετούς πόνους στην κοιλιά λόγω καισαρικής,και έχασα αρκετό αίμα. Την δεύτερη μέρα που πήγαν να με σηκώσουν από το κρεβάτι,σχεδόν λιποθύμησα. Μου πήρε λίγο περισσότερο χρόνο να επανέλθω.
Ο θηλασμός συνέχιζε ακάθεκτα κανονικά,χωρίς ωράριο. Αφού πήρα το εξιτήριο μου την 4η μέρα, συνεχίσαμε με επιτυχία τον θηλασμό. Παρατήρησα όμως, ότι η όρεξη μου για φαγητό ήταν πάλι μειωμένη και δεν μπορούσα να χωνέψω το φαγητό εύκολα (όπως και πριν την εγκυμοσύνη και κατά την διάρκεια).
Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης είχα έντονους πόνους στην δεξιά πλευρά κάτω από το στήθος. Τα βράδια δεν κοιμόμουν σχεδόν τίποτα, πόσο μάλλον τα πρωινά.
Με συμβούλεψε τότε ο γυναικολόγος να κάνω ούλτρα σαουντ στις 25 εβδομάδες,και έδειξε πως είχα νιφάδες στην χολή. Οι οποίες μετά έγιναν μικρές πετρούλες,και χωρούσαν να περάσουν σε άλλα μέρη του σώματος,με κίνδυνο παγκρεατίτιδα και ίκτερο (αυτό το είδαν στο ούλτρα σαουντ ξεκάθαρα μετά που γέννησα, όταν άρχισαν οι κολικοί χολής να είναι πιο έντονοι)
Καθώς περνούσε ο καιρός, είχα κολικούς χολής σχεδόν κάθε μια εβδομάδα. Την πρώτη φορά διήρκεσε μισή ώρα, μετά δύο ώρες και μετά έξι ώρες.
Έκλεισα τότε ραντεβού σε χειρούργο με ειδίκευση για λαπαροσκοπική χολής. Μου έδωσε συμβουλές και μου είπε να σταματήσω όλα τα λιπαρά και γαλακτοκομικά.
Τον ρώτησα τότε: “Μα πως γίνεται αυτό,αφού θηλάζω,πρέπει να τρέφομαι καλά”. Έτσι κατέληξα να μην τρώω τίποτα απολύτως σε λίπος,ούτε γάλα,μόνο γάλα καρύδας και έπινα και βιταμίνες για συμπλήρωμα. Πήγαινα στο σούπερμαρκετ και έψαχνα να βρω σε όλα τα προϊόντα 0% λιπαρά..κάτι πολύ δύσκολο. Είναι απίστευτο πόσα λιπαρά έχουν οι τροφές μας!
Προγραμματίσαμε στην συνέχεια με τον γιατρό για λαπαροσκοπική επέμβαση. Από 2 μηνών που ήταν το μωράκι μου θήλαζα και αντλούσα επίσης για την δική μου τράπεζα γάλακτος (για να προετοιμαστώ για την επέμβαση). Δεν έφταναν όλα αυτά,πηγαινοερχόμουν και για όλες τις άλλες εξετάσεις προ εγχειρήσεως (καρδιογράφημα,αιματολογικές,ούλτρα σαουντ) με το μωρό μου μαζί αγκαλιά,δεν το αποχωριζόμουν με τίποτα. Παράλληλα συνέχιζα το θηλασμό,αντλούσα,αποθήκευα.
Όταν έγινε 4 μηνών το μωρό (γιατί έπρεπε να περάσουν τουλάχιστο 4 μήνες για ολική νάρκωση), μου έδωσε οδηγίες ο χειρούργος πως το βράδυ 10 η ώρα ήταν το τελευταίο γεύμα και νερό.
Και πως θα μπορούσα χωρίς νερό και να θηλάζω; Φαγητό ναι εντάξει θα αντέξω,αλλά νερό; Είχα αγχωθεί πολύ,με κυρίευσε ο φόβος,η αγωνία.
Κι όμως άντεξα,το πάλευα μέσα μου, θήλασα και πριν την επέμβαση να αδειάσω το στήθος και θήλασα και μετά την επέμβαση. Πριν την επέμβαση έπρεπε να πιω επτά διαφορετικά φάρμακα για τρεις μέρες, και να συνεχίσω μετά την επέμβαση. Μου χορήγησαν άλλα δεκαεννέα στην επέμβαση. Τα έλεγξα όλα ότι είναι συμβατά με τον θηλασμό.
Από τρεις ώρες επέμβαση, κατέληξε σε έξι ώρες, επειδή είχα και μόλυνση.
Ήμουν 48 ώρες χωρίς νερό. Όπως ανάφερα και πιο πριν θήλασα το μωρό μου μετά την επέμβαση, είχαν επίσης εξαντληθεί και τα αποθέματα γάλακτος. Ανέφεραν επίσης στο σύζυγό και την μητέρα μου μετά την επέμβαση να μην θηλάσω λόγω φαρμάκων και να πετάξω το γάλα που θα έχω αντλήσει. Δεν άφησα το γάλα μου να πάει χαμένο. Θήλασα το μωρό κανονικά, έστω και αφυδατωμένη και του έδωσα κι εκείνο που άντλησα μετά το χειρουργείο.
Μετά την επέμβαση της χολής, άρχισα επιτέλους να τρέφομαι με όλες τις τροφές (σταμάτησα τα συμπληρώματα) και μαζί με τον μικρούλη μου συνεχίσαμε τον θηλασμό όπως και πριν από την επέμβαση. Αντιμετωπίσαμε μαζί με τον μικρό μου επέμβαση, μαστίτιδες, μύκητες..Σύντομα θα κλείσουμε 17 μήνες θηλασμού. Το παλέψαμε και το παλεύουμε καθημερινά,ότι πιο καλύτερο για τον μικρό μου άγγελο!”
Χρίστα
___________________________
Αν θέλεiς και εσύ να μοιραστείς την ιστορία σου μαζί μας, στείλε μας ένα e-mail στο: info@mommycool.com.cy
