Γράφει η μαμά Χαρίτα,
Το 2023 ήταν για εμάς μια χρονιά γεμάτη αγωνία, χαρά ,ανατροπές & άγχος!
Πέρασαν 3 ολόκληρα χρόνια προσπαθειών για να αποκτήσουμε δεύτερο παιδάκι που τόσο πολύ το θέλαμε εγώ με τον άντρα μου και ο μεγαλύτερος γιος μας ο Λουκάς!
Ήταν Οκτώβρης του 2023 και είπαμε στην επόμενη περίοδο μου να πάμε στο γιατρό για να προχωρήσουμε σε εξωσωματική γονιμοποίηση! Όμως η περίοδος δεν ήρθε ποτέ… αντίθετος ήρθαν αναγούλες και καθυστέρηση όπου εγώ δεν έδωσα καθόλου σημασία θεωρώντας ότι είναι από το άγχος μου. Μετά από 5 μέρες, 19 Οκτώβρη παίρνω ένα τεστ εγκυμοσύνης και βγαίνει αμέσως θετικό!!! Η χαρά και άγχος μου ταυτόχρονα δεν περιγράφεται!!! Μιλάω την ίδια μέρα με τον γυναικολόγο και μας λέει να πάμε μετά από λίγες μέρες … και στο πρώτο μας ραντεβού ο γιατρός μας αποκάλυψε ότι δεν ήταν ένα αλλά δυο τα έμβρυα γι’ αυτό και είχα πρόωρα συμπτώματα! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι δώρο ήταν αυτό για εμάς, ο γιατρός μας τόνισε ότι σπάνια συνεχίζουν και τα δυο έμβρυα το θέμα ήταν να μείνει έστω το ένα! Και έτσι και έγινε μετά από δυο βδομάδες είδαμε ότι έχασα το ένα και μας είχε μείνει ο Ρολάνδος!
Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ
Η εγκυμοσύνη μου ήταν καλή και οι εξετάσεις το ίδιο! Οι μήνες περνούσαν και έφτασε επιτέλους η μέρα 14 Ιουνίου με πιάνουν οι πόνοι τα ξημερώματα και 8:24 π.μ. ήρθε στον κόσμο ο δεύτερος γιος μας! Η συγκίνηση μας μεγάλη (στην Κύπρο επιτρέπουν στους άντρες μας να είναι μαζί μας την ώρα της καισαρικής και είναι πολύ μαγικό όλο αυτό) ακούμε το πρώτο κλάμα του και αμέσως κοιταζόμαστε και με δάκρυα στα μάτια λέμε «τα καταφέραμε»! Τον φέρνουν σε εμένα και η πρώτη μας αγκαλιά είναι γεγονός! Τον βλέπω , αμέσως αναγνωρίζω τα χαρακτηριστικά και του λέω όλο αγάπη «είσαι διαφορετικός»!
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Την επόμενη μέρα ο παιδίατρος έρχεται στο δωμάτιο μας και με σκυθρωπό βλέμμα μας ρωτάει αν κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις για να δούμε αν το παιδί είχε κάποιο σύνδρομο! Η απάντηση μας ήταν ότι κάναμε όλες τις εξετάσεις και ήταν όλα καλά , εγώ τον ρώτησα «παρατηρήσατε και εσείς ότι έχει σύνδρομο down;» και η απάντηση του ήταν «ΝΑΙ»! Από εκείνη την ώρα είδαμε τα πρώτα βλέμματα οίκτου, ακούσαμε απόψεις του τύπου «θα βασανιστείτε με αυτό το παιδί» «θα είναι βράχνας για την οικογένεια» «αυτά τα παιδιά έχουν πάρα πολλά προβλήματα υγείας και δεν ζουν πολύ» «αν το ήξερα θα σας απέτρεπα να προχωρήσετε την εγκυμοσύνη» και κάνεις από αυτούς δεν μας είπε ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ !!! Το πρώτο 24ωρο με τον άντρα μου κοιτιόμασταν χωρίς να συζητάμε χαμένοι σε σκέψεις , ο χρόνος είχε σταματήσει για εμάς . Τον κρατούσαμε αγκαλιά συνέχεια , ήμασταν σε κατάσταση ΣΟΚ όχι γιατί το παιδί μας είχε σύνδρομο Down αλλά γιατί δεν γνωρίζαμε τίποτα και αυτό που μας κυρίευσε ήταν άγχος, άγχος γιατί είχαμε πλήρη άγνοια περί συνδρόμου και το πως μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε όλο αυτό. Αυτή τη ζωούλα που ήρθε στον κόσμο και μας είχε απολυτή ανάγκη! Είπαμε ότι είμαστε πολύ καλή ομάδα και θα τα καταφέρουμε! Οι πιο άμεσοι κοντινοί μας άνθρωποι μαθαίνουν τα νέα .Όλοι δυνατοί και υποστηρικτικοί , με ανοιχτό μυαλό και ζεστή καρδιά. Είμαστε τόσο περήφανοι που είναι στη ζωή μας!
ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
Πέντε μέρες μετά τη γέννα πήγαμε Λευκωσία σε ένα γενετιστή ο οποίος μας εξήγησε τα πάντα, μας έλυσε κάθε απορία και μας καθοδήγησε στο τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε από εκεί και πέρα και πως ήταν απαραίτητη η εξέταση DNA (καρυότυπος). Οι επόμενοι 3 μήνες ήταν ένας γολγοθάς εξετάσεων και κρίσιμων αποτελεσμάτων που ευτυχώς ήταν όλα καλά, ο μικρός μας δεν έχει καμία παθολογία και το τεστ dna έδειξε τρισωμία 21! Να πω σε αυτό το σημείο ότι το 80% τον παιδιών με σύνδρομο Down έχουν καρδιοπάθειες και διάφορα άλλα προβλήματα υγείας. Σε όλο αυτό το μεσοδιάστημα έψαχνα να βρω μέσα από το ίντερνετ και τα social media πως είναι τα παιδιά με τρισωμια 21 και το μόνο που έβρισκα ήταν παλιές αντιλήψεις και στερεότυπα . Μόνο σε σελίδες του εξωτερικού είδα οι άνθρωποι αυτοί αλλά και οι οικογένειές τους πόσο όμορφη ζωή έχουν!
ΕΤΣΙ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ
Έτσι πήρα την απόφαση να φτιάξω σελίδα στο Instagram: Rolandosworld για να δει ο κόσμος ότι αυτά τα άτομα πλέον με τη βοήθεια των θεραπειών (λογοθεραπεία , φυσικοθεραπεία , εργοθεραπεία) και πολύ δουλειά από το σπίτι, μπορούν να εξελιχθούν πολύ όμορφα, να πάνε σε τυπικά σχολεία ,να σπουδάσουν και να εργαστούν! Μπορούν να έχουν σχέση και να είναι ανεξάρτητοι μένοντας μόνοι τους , ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ!
Το σύνδρομο Down δεν είναι αρρώστια είναι απλά ένα έξτρα χρωμόσωμα φτιαγμένο με έξτρα αγάπη! Είναι πολλά που δεν ξέρει ο κόσμος γι’ αυτά τα υπέροχα πλάσματα και εγώ είμαι εδώ να φωνάξω πως ο γιος μας είναι το φως στα σκοτάδια μας και η ελπίδα μας για ένα καλύτερο αύριο!!!
Είμαι η Χαρίτα Στυλιανίδου και ο γιός μου έχει σύνδρομο down. Ε και;
