Γράφει η Μαρία Αϊβαζίδου, Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος
Από τη στιγμή που ένας γονιός κρατάει το μωρό του στην αγκαλιά για πρώτη φορά, η ζωή του αλλάζει για πάντα. Όλα μεταμορφώνονται και η ευτυχία του παιδιού του γίνεται το επίκεντρο της ύπαρξής του. Ωστόσο, όπως σημείωσε η ψυχολόγος Μαρία Αϊβαζίδου σε ανάρτησή της, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε στιγμή έχει το τέλος της.
Από τη στιγμή που θα κρατήσετε το μωρό σας στην αγκαλιά σας, δεν θα είστε ποτέ ξανά οι ίδιοι. Ίσως επιθυμήσετε το άτομο που ήσασταν προηγουμένως, όταν είχατε ελευθερία και χρόνο, και τίποτα συγκεκριμένο να σας ανησυχεί.
Θα κουραστείτε τόσο, όσο δεν έχετε κουραστεί προηγουμένως, και οι μέρες θα περνάνε ολόιδιες, γεμάτες με τάισμα και ρέψιμο, αλλαγές πάνας και κλάμα, κλαψούρισμα και τσακωμούς, υπνάκο ή έλλειψη υπνάκου, ίσως να σας φανεί σαν ένας φαύλος κύκλος.
Αλλά μην ξεχνάτε… Υπάρχει η τελευταία φορά για τα πάντα.
Θα υπάρξει η στιγμή που θα ταΐσετε το μωρό σας για τελευταία φορά. Θα αποκοιμηθεί πάνω σας μετά από μία κουραστική μέρα και θα είναι η τελευταία φορά που θα κρατήσετε το παιδί σας σαν κοιμάται.
Κάποια μέρα θα το κρατήσετε στο γοφό σας, θα το αφήσετε κάτω, και δεν θα το κρατήσετε ποτέ ξανά με αυτόν τον τρόπο.
Θα λούσετε τα μαλλιά του στην μπανιέρα κάποιο βράδυ και από εκείνη τη μέρα, θα θέλει να κάνει μπάνιο μόνος του.
Θα κρατήσει το χέρι σας για να διασχίσει το δρόμο, και μετά δεν θα ξαναπλώσει το χέρι του για να πάρει το δικό σας.
Θα έρθει στο δωμάτιό σας τα μεσάνυκτα για αγκαλιές, και θα είναι η τελευταία νύχτα που θα ξυπνήσετε για αυτό το λόγο.
Κάποιο απόγευμα θα τραγουδήσετε “Χαρωπά τα δυο μου χέρια να κτυπώ” και θα κάνετε όλες τις κινήσεις, και μετά δεν θα ξανατραγουδήσετε εκείνο το τραγούδι ποτέ.
Θα σας αποχαιρετίσει με ένα φιλί στην πύλη του σχολείου, την επόμενη μέρα θα ζητήσει να περάσει την πύλη μόνος του.
Θα του διαβάσετε το τελευταίο παραμύθι και θα σκουπίσετε για τελευταία φορά, το λερωμένο προσωπάκι του.
Κάποια μέρα θα τρέξει κοντά σας με ανοικτές αγκάλες, για τελευταία φορά. Δεν θα αντιληφθείτε ότι είναι η τελευταία φορά μέχρι που δεν θα υπάρχουν άλλες στιγμές, και ακόμη και τότε, θα σας πάρει λίγο χρόνο να το αντιληφθείτε.
Έτσι, ενώ ζείτε αυτές τις στιγμές, να θυμάστε ότι είναι μετρημένες και όταν θα έχουν φύγει, θα λαχταράτε για έστω ακόμη μία μέρα, με τέτοιες στιγμές. Για τελευταία φορά».
Γράφει η: Μαρία Αϊβαζίδου, Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος
