Η μέρα που η μαμά μου άλλαξε ξαφνικά
Μια όμορφη ιστορία:
Η μαμά μου είχε πολλά προβλήματα. Δεν κοιμόταν και ένιωθε εξαντλημένη. Ήταν ευέξαπτη, γκρινιάρα και πικρόχολη. Ήταν πάντα άρρωστη, μέχρι που μια μέρα… ξαφνικά, άλλαξε.
Η κατάσταση ήταν η ίδια, αλλά κατά κάποιον τρόπο διαφορετική.
Η μέρα που ο μπαμπάς μου είπε:
– Αγάπη μου, ψάχνω για δουλειά εδώ και τρεις μήνες και δεν έχω βρει τίποτα, θα πιω λίγη μπύρα με φίλους.
Η μαμά μου απάντησε:
– Εντάξει.
Η μέρα που ο αδερφός μου είπε:
– Μαμά, οι βαθμοί μου στη σχολή… είναι χάλια!
Η μαμά μου απάντησε:
– Εντάξει. Θα προσπαθήσεις περισσότερο. Αν δεν τα καταφέρεις, τότε επανέλαβε το εξάμηνο. Αλλά θα το πληρώσεις εσύ.
Η αδερφή μου είπε:
– Μαμά, χτύπησα το αμάξι.
Η μαμά μου απάντησε:
– Εντάξει κόρη μου, πήγαινέ το στο συνεργείο. Βρες τρόπο για το πώς θα το πληρώσεις και μέχρι να το φτιάξουν, πήγαινε με λεωφορείο ή μετρό.
Η νύφη της είπε:
– Πεθερά, ήρθα να περάσω μερικούς μήνες μαζί σου.
Η μαμά μου απάντησε:
– Εντάξει. Κοιμήσου όπου βολευτείς. Ότι χρειαστείς από σεντόνια και κουβέρτες θα τα βρεις στην ντουλάπα.
Όλοι στο σπίτι ανησυχούμε με αυτές τις αντιδράσεις της. Δεν ήταν έτσι η μαμά μου! Γινόταν χαλί να την πατήσουν! Όλοι μας!
Σκέφτομαι ότι θα πήγε στο γιατρό και θα της έγραψε χάπια. Φοβηθήκαμε ότι μπορεί να κινδυνεύει από εθισμό στα χάπια…
Αλλά όταν μαζευτήκαμε όλοι και η μαμά μου μας εξήγησε, ήταν για όλους μας μεγάλη η έκπληξη!
«Μου πήρε πολύ καιρό να συνειδητοποιήσω ότι κάθε άτομο ευθύνεται για τη ζωή του. Μου πήρε χρόνια να ανακαλύψω ότι η αγωνία μου, η ταπείνωση μου, η κατάθλιψη μου, το θάρρος μου, η αϋπνία μου και το άγχος μου… Όλα αυτά όχι μόνο δεν έλυσαν τα προβλήματά σας, αλλά αντίθετα επιδεινώθηκαν τα δικά μου.
Όχι! Δεν είμαι υπεύθυνη για τις ενέργειες των άλλων, αλλά είμαι υπεύθυνη για τις αντιδράσεις που εκφράζω, σε αυτές!
Ως εκ τούτου, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το καθήκον μου προς τον εαυτό μου, είναι να παραμείνω ήρεμη. Και να σας αφήσω να λύσετε μόνοι σας αυτό που σας συμβαίνει.
Έχω κάνει γιόγκα, διαλογισμό, ψυχοθεραπεία, και πολλά άλλα. Και σε όλες τις μεθόδους βρήκα έναν κοινό παρονομαστή: Τελικά όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε ένα κοινό σημείο…
Ότι μπορώ να αλλάξω πράγματα μόνο στον εαυτό μου. Και εσείς έχετε όλα τα απαραίτητα μέσα για να λύσετε τα δικά σας θέματα!
Θα είμαι σε θέση να σας δώσω τη συμβουλή μου μόνο αν με ρωτήσετε. Και από εσάς εξαρτάται από το αν θα το κάνετε ή όχι!
Έτσι, από τώρα και στο εξής, θα πάψω να είμαι: Η υποδοχή των ευθυνών σας, ο σάκος των ενοχών σας, η πλύστρα των τύψεων σας. Ή ο συνήγορος των λαθών σας, η ανάθεση των καθηκόντων σας, ή αυτή που λύνει τα προβλήματά σας. Θα πάψω να είμαι η ρεζέρβα σας για τα λάθη σας.
ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΣΑΣ ΑΝΑΚΗΡΡΥΣΩ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ!!!»
Όλοι στο σπίτι της μαμάς μου έμειναν άναυδοι με το στόμα ανοιχτό….
Ήταν η μέρα που η μαμά μου άλλαξε ξαφνικά και ηρέμησε.
Εκείνη ήταν η μέρα λοιπόν που η οικογένεια άρχισε να δουλεύει καλύτερα, γιατί όλοι στο σπίτι ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν.»
Συγγραφέας: ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!!
Μετάφραση: Μάρα Ζαχαριάδου
