Ξύπνησα στις 5:30 το πρωί. Τέτοια ώρα ξυπνάω 5 φορές την εβδομάδα, για να προλάβω να ετοιμάσω τα παιδιά, να τα πάω στον παιδικό και στο σχολείο αντίστοιχα και να φτάσω και στην δουλειά στην ώρα μου. Ο καφές είναι ο καλύτερος μου φίλος.
Όταν φτάνω στη δουλειά, βάζω ένα ακόμη φλιτζάνι καφέ, και έπειτα ξεκινάω για 8 ώρες τη βάρδια μου… Τελιώνω μετά από 8 ώρες και τρέχω να πάρω τα παιδιά μου, να φτάσω γρήγορα σπίτι και να ξεκινήσω μαγείρεμα.
Το δείπνο συχνά δεν το τρώνε καν γιατί δεν είναι κοτομπουκιές ή τηγανητό τυρί, και έτσι αρχίζω να διαπραγματεύομαι για μερικές μπουκιές σαλάτας. Τελικά τα παιδιά και εγώ φτάνουμε σε ένα αδιέξοδο και είμαστε αναγκασμένοι να μαλώσουμε για το μπάνιο τους αντί για την κρύα σαλάτα.
Το σπίτι μου είναι συνήθως σκέτη καταστροφή. Πιάτα και κατσαρόλες γεμίζουν το νεροχύτη και τον πάγκο. Σε κάθε δεδομένη στιγμή, υπάρχουν τουλάχιστον δύο πλυντήρια ρούχα συσσωρευμένα στον καναπέ που περιμένουν να διπλωθούν. Οι μαρκαδόροι χωρίς καπάκι γεμίζουν το χώρο κάτω από το τραπέζι της κουζίνας και τα παιχνίδια γεμίζουν το διάδρομο. Μετά από αρκετά χρόνια προσεκτικής άσκησης, έχω μάθει να κινούμε σε αυτό το επικίνδυνο έδαφος, αν και τα πέλματα των ποδιών μου βρίσκουν κατά καιρούς κάποιο παιχνίδι- παρακαλάω απλά να μην πέσω πάνω σε κάποιο lego.
Δεν είμαι τσαπατσούλα, ακριβώς το αντίθετο στην πραγματικότητα. Η χαοτική κατάσταση του σπιτιού μου είναι αποτέλεσμα μιας πολυάσχολης οικογένειας και μιας μητέρας που δεν μπορεί να τα καταφέρει όλα. Έχω μάθει με τον σκληρό τρόπο ότι το διαρκές καθάρισμα είναι μια άκαρπη μάχη που χρησιμεύει μόνο για να με κάνει μίζερη. Το χάος πολλαπλασιάζεται όταν έχεις παιδιά στο σπίτι.
Αν και συνεχώς κινούμε, καταφέρνω πολύ λίγα μεταξύ του μπάνιου και του ύπνου. Συνήθως βοηθάω ένα παιδί να ψάξει το χαμένο βιβλίο από τη βιβλιοθήκη, πλένω τα πιάτα και να κυνηγάω ένα γυμνό παιδί για να μπει στη μπανιέρα.
20 ερωτήσεις και ακόμη περισσότερα ποτήρια νερό αργότερα, τα παιδιά τελικά κοιμούνται. Σε αυτό το σημείο, νιώθω σαν νεκρή. Ένα ζωντανό ζόμπι, μετακομίζει από δωμάτιο σε δωμάτιο, συλλέγοντας πεταμένα εσώρουχα και προσθέτοντάς τα στο ήδη γεμάτο καλάθι με τα άπλυτα.
Ξέρω ότι πρέπει να πάω για ύπνο. Το σώμα μου ποθεί να ξεκουραστεί, αλλά βρίσκομαι ξύπνια πολύ αργότερα από όλους τους άλλους στο σπίτι μου. Γιατί; Επειδή είμαι μητέρα και αυτή είναι η μοναδική στιγμή που μπορώ να απολαύσω λίγο τη μοναξιά μου. Μου αρέσει να περνάω λίγο χρόνο ολομόναχη, κάθε βράδυ.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ωρών το σπίτι μας είναι απολύτως ακίνητο και ήσυχο. Μπορώ να ακούσω τον σκύλο που αναπνέει στα πόδια μου, τους θορύβους του σπιτιού, και το βουητό του ψυγείου. Αυτός είναι ο χρόνος που περνώ μόνο για μένα και αγαπώ κάθε στιγμή. Δεν υπάρχουν παιδιά να τραβάνε το πουκάμισο μου, ζητώντας ένα ακόμα σνακ. Δεν υπάρχει θόρυβος ή χάος – μόνο εγώ και οι σκέψεις μου.
Θα ήθελα να σας πω ότι οι μαμάδες περνούν αυτήν την ώρα κάνοντας όλα τα πράγματα που απολαμβάνουν, αλλά αυτό δεν θα ήταν απολύτως αληθές. Σίγουρα, χαζεύουμε στο Facebook ή απολαμβάνουμε την αγαπημένη μας σειρά, αλλά κυρίως, ξοδεύουμε αυτήν την ώρα να κάνουμε πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει ννωρίτερα.
Λένε ότι δεν υπάρχουν αρκετές ώρες σε μια μέρα, αλλά οι μαμάδες είναι σε θέση να συμπιέσουν κάθε στιγμή μιας ημέρας. Είναι 10:30 μ.μ., θα έπρεπε να κοιμάμαι, αλλά δουλεύω. Όταν τελειώσω εδώ, θα ετοιμάσω τα ρούχα για αύριο, φροντίζοντας να αποφύγω τις “χαζές κάλτσες” που θα προκαλέσουν έκρηξη οργής την 3χρονη κόρη μου. Θα γράψω τη λίστα για τα ψώνια, ώστε να τα πάρω αύριο μετά τη δουλειά και θα μαζέψω τους μαρκαδόρους κάτω από το τραπέζι. Θα γεμίσω ένα καλάθι με τα παιχνίδια που βρίσκονται στο διάδρομο και θα γεμίσω το πλυντήριο πιάτων όσο πιο ήσυχα μπορώ. Στη συνέχεια, θα βάλω τις πιτζάμες μου και θα διαβάσω μερικά κεφάλαια του αγαπημένου μου βιβλίου. Όταν ο ύπνος θα είναι έτοιμος να με πάρει, θα κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί ξέρω οτι από τη στιγμή που θα ανοίξουν πάλι αύριο η ησυχία μου θ αέχει τελειώσει και η φασαρία θα ξεκινήσει και πάλι.
Φυσικά και είμαι κουρασμένη. Οι μαμάδες είναι πάντα κουρασμένες. Αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός δημιούργησε τον καφέ. Γιατί αλλιώς ποιος θα άλεθε τους κόκκους, θα έβαζε μέσα νερό και θα το έπινε; Σαφώς ο καφές είναι μέρος του σχεδίου Του. Δημιουργήθηκε για μαμάδες σαν κι εμένα.
Δεν παραπονιέμαι, ξέρω ότι αυτό είναι μέρος του πακέτου των γονέων. Θα έρθει η μέρα που τα παιδιά θα μεγαλώσουν και τα βράδια θα είναι ήρεμα. Δεν θα μαλώνω για να φάνε, και το πάτωμα μου θα είναι καθαρό. Δεν πρόκειται να σας πω αυτό με ένα εκνευριστικό κλισέ, που σας παρακαλεί να απολαύσετε κάθε στιγμή, επειδή ξέρω ότι αυτό είναι αδύνατον.
Είμαι κουρασμένη, αλλά είμαι ευγνώμων, και ανυπομονώ για τη μέρα που θα υπάρχει αρκετός χρόνος για ύπνο!
Ακολούθησε το Mommy Cool στο Instagram
