«Βλέμμα μαμάς που μόλις έχει κάνει ένα μπάνιο, ακούει βήχα από το δωμάτιο και μεγάλη κίνηση στην τουαλέτα…
»Το να είσαι γονιός είναι τρομερά μοναχικό μερικές στιγμές, μπορεί τις πρώτες φορές που θα ακούσεις τους ανελέητους ήχους των πρώτων κρυολογημάτων να νομίζεις πως σίγουρα από την επόμενη πρέπει να ψάχνεις σπίτι δίπλα σε νοσοκομείο, ονειρεύεσαι να είχες μια μαία στο δίπλα δωμάτιο ή μια κολλητή που θα ήταν παιδίατρος.
»Το ποστ δεν είναι για όλα αυτά είναι γιατί είμαι στο αμάξι σε ταξίδι με 2 μικρά παιδάκια ψιλό αδιάθετα που ψιλό βαριούνται αλλά και που δεν το βάζουν κάτω. Θυμάμαι τα πρώτα μας δύσκολα χρόνια με τις ιώσεις δεν ξέρω αν είστε η κατηγορία που ήμουν εγώ, ένιωθα μόνη χωρίς φίλους και κατανόηση, έχανα την ώρα και το σύμπαν γύρω μου όταν αρρώσταιναν τα παιδιά μου, σίγουρα υπάρχει εξήγηση για όλα αλλά θέλω να πω στην κοπέλα που μου έστειλε μήνυμα το πρωί πως είναι σπίτι μια εβδομάδα τρελή με ένα μωρό άρρωστο που δεν κοιμάται, θυμωμένη με τις φίλες της που δεν της πήγαν ένα καφεδάκι, θέλω να της πω καταρχάς να βρει και φίλες με παιδάκια αυτές που θα της ταιριάζουν, να μη φοβάται, να μου πει πού μένει να της στείλω ένα καφέ τωωωρα, κρύο με πάγο όπως το θέλει. Θα μου πεις, δεν μπορεί να παραγγείλει; Μπορεί μωρέ, όλα τα μπορεί, απλά θέλει κάποιος να τη σκεφτεί, να μη νιωθει ότι έχασε την επικοινωνία της με τον έξω κόσμο, να κάνει και ένα μπανάκι επειδή ο άντρας της λείπει και στο τσακίρ κέφι να πλύνει και τα δόντια της!
»Επίσης καμιά φορά εμείς οι μαμάδες λατρεύουμε τα ταβάνια μας αρέσει να τα χαζεύουμε χωρίς νόημα και αφορμή να κοιτάμε το κενό! Όποτε να είστε και λίγο εκεί να απολαύσουμε το ταβάνι μας!
»Χρόνια πολλά σε όλους!».
View this post on Instagram
