Ένα συχνά χρησιμοποιούμενο μήνυμα από επαγγελματίες υγείας και φορείς που θέλουν να προάγουν τον μητρικό θηλασμό είναι ότι ο θηλασμός για μια μητέρα είναι πολύτιμο δώρο για το παιδί της. Το μήνυμα αυτό αδικεί και δεν διαφημίζει τον θηλασμό, γιατί παρουσιάζει ένα μικρό μόνο κομμάτι της πραγματικότητας. Πρέπει να μεταδώσουμε στον κόσμο όχι την παρωχημένη και αναποτελεσματική ιδέα ότι ο θηλασμός είναι θυσία και προσφορά της μητέρας προς το παιδί της, αλλά ότι ο θηλασμός είναι η φυσιολογική ανατροφή των παιδιών που προάγει την υγεία της μητέρας, του παιδιού, της οικογένειας, των πορτοφολιών και της κοινωνίας.
Μια καινούργια μελέτη έρχεται να προσφέρει επιπλέον αποδείξεις για την ευεργετική επίδραση της γαλουχίας στον οργανισμό της μητέρας, ακόμα και χρόνια μετά τον αποθηλασμό. Πολύ λίγες έρευνες έχουν έως τώρα εξετάσει αν υπάρχουν ευεργετικές επιδράσεις της γαλουχίας που επιμένουν και μετά τον αποθηλασμό και προστατεύουν τις γυναίκες που είχαν σακχαρώδη διαβήτη στην εγκυμοσύνη τους από την απώτερη ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη και ανεπάρκειας στην έκκριση ινσουλίνης.
Οι ερευνητές μελέτησαν μια ομάδα 144 γυναικών που είχαν ιστορικό διαβήτη στην κύηση. Οι μητέρες ανέφεραν πλήρη στοιχεία για την διάρκεια αποκλειστικού θηλασμού και για την συνολική διάρκεια θηλασμού. Η μέση ηλικία των γυναικών ήταν 36.5 χρόνια. Οι γυναίκες πέρασαν από μεταβολικό τεστ αντοχής στην γλυκόζη κατά μέσο όρο 4 χρόνια μετά την γέννηση του παιδιού τους.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι γυναίκες που είχαν θηλάσει είχαν καλύτερα αποτελέσματα στο μεταβολικό τεστ (καλύτερη ανοχή στην γλυκόζη, χαμηλότερες συγκεντρώσεις ινσουλίνης κατά την νηστεία και 2 ώρες μετά την δοκιμασία γλυκόζης, χαμηλότερη αντίσταση στην ινσουλίνη. Μητέρες που θήλασαν για πάνω από 10 μήνες, σε σύγκριση με μητέρες που θήλασαν για λιγότερο από 10 μήνες, είχαν σημαντικά βελτιωμένο δείκτη έκκρισης – ευαισθησίας στην ινσουλίνη, χαμηλότερες συγκεντρώσεις ινσουλίνης στη νηστεία και 2 ώρες μετά την χορήγηση γλυκόζης και σημαντικά χαμηλότερη πιθανότητα για μειωμένη αντοχή στην γλυκόζη. Η διάρκεια μητρικού θηλασμού αποδείχτηκε ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας για τις συγκεντρώσεις ινσουλίνης στο αίμα και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Γυναίκες λοιπόν με διαβήτη κύησης πρέπει να ενθαρρύνονται ακόμα περισσότερο και να υποστηρίζονται σωστά στο να ξεκινούν έγκαιρα αποκλειστικό αποτελεσματικό θηλασμό, και όχι να οδηγούνται στην τυπική στην Ελλάδα πορεία της καισαρικής, συχνά πολύ νωρίτερα από την προβλεπόμενη ημερομηνία τοκετού, απομάκρυνση από τη μητέρα, χορήγηση ξένου γάλακτος και εξαναγκασμό σε αποθηλασμό. Αυτή και άλλες εκατοντάδες μελέτες επίσης δείχνουν αυτό που θα έπρεπε να γνωρίζουν ΟΛΟΙ όσοι ασχολούνται και συμβουλεύουν μητέρες και μικρά παιδιά, ότι ο μητρικός θηλασμός δεν τελειώνει στους 6 μήνες, ότι όσο μεγαλύτερη διάρκεια γαλουχίας τόσο καλύτερα για μητέρα και παιδί, ότι η σχέση του θηλασμού με την υγεία είναι δοσο-εξαρτώμενη – όσο περισσότερη διάρκεια, τόσο πιο εμφανή τα ευεργετικά αποτελέσματα. Σε πρόσφατη επικοινωνία με το Υπουργείο Υγείας υπήρξε επίσημη απάντηση που ανέφερε για τον θηλασμό ότι είναι «το πιο πολύτιμο δώρο που μπορεί να κάνει μια μητέρα στο παιδί της». Το μήνυμα αυτό είναι λανθασμένο, δεν υπηρετεί τον θηλασμό, είναι παρωχημένο και ενδεικτικό της απόστασης που έχουν οι ιθύνοντες που μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση του θηλασμού στην Ελλάδα από την επιστημονική πραγματικότητα και την αποτελεσματική προσέγγιση της προαγωγής του μητρικού θηλασμού.
Πηγή: Chouinard-Castonguay S et al. Relationship between Lactation Duration and Insulin and Glucose Response among Women with Prior Gestational Diabetes. Eur J Endocrinol. 2013 Jan 9. [Epub ahead of print]
Μετάφραση/ Σχολιασμός: Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2013
