Γράφει η Μαρίνα Κρητικού, Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
Όρια, μια λέξη που για να υπάρχει στο λεξιλόγιο μας σημαίνει ότι μαζί της υπάρχει και η λέξη όχι! Πολλές φορές συνειδητοποιούμε ότι δίνουμε πολλά στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, χωρίς να υπάρχει η αντίστοιχη ανταπόκριση. Δίνουμε τόσο πολύ από την ενέργεια μας και τον χρόνο μας που στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε να νιώθουμε πιεσμένοι, έτοιμοι να εκραγούμε, με τον προσωπικό μας χώρο και χρόνο λεηλατημένα.
Πόσο συχνά αρνούμαστε όμως και δηλώνουμε αδυναμία; Αναγνωρίζουμε μέχρι πού αντέχουμε και δεν μπορούμε άλλο; Εάν η λέξη “όχι” είναι ξεχασμένη από το λεξιλόγιο μας, τότε ίσως να ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα. Κάτι βασικό που πρέπει να γνωρίζουμε, είναι ότι τα όρια δεν τα βάζουμε στους άλλους, αλλά στον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να πούμε στους ανθρώπους γύρω μας τι να κάνουν ή τι να μην κάνουν. Εμείς όμως μπορούμε και είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζουμε μέχρι πού μπορούμε να προσφέρουμε. Αν συνεχίσουμε να καταπιεζόμαστε, να αγχωνόμαστε και να ζορίζουμε τον εαυτό μας η σχέση μας με τους άλλους δεν είναι ισορροπημένη, καθώς νιώθουμε ότι δεν υπάρχουμε πουθενά.
Μήπως όμως δεν λέμε όχι για να μην στεναχωρήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους; Πολλοί άνθρωποι κυνηγούν την ευτυχισμένη ζωή κάνοντας τα πάντα για να την πετύχουν. Τις περισσότερες όμως φορές συνήθως ματαιώνονται. Το να κυνηγάμε μια ευτυχισμένη ζωή, σημαίνει ότι χάνουμε πολλές μικρές καθημερινές στιγμές όπου θα μπορούσαμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Εμπλεκόμαστε σε έναν αιώνιο αγώνα για ευτυχισμένη ζωή και στην ουσία δεν είμαστε χαρούμενοι. Η μέρα αναλώνεται ψάχνοντας το κάτι καλύτερο! Μοιάζει σαν να τρέχουμε μόνοι μας σε έναν αγώνα δρόμου και βγαίνουμε μονίμως δεύτεροι!
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να χαιρόμαστε την κάθε μικρή καθημερινή στιγμή όπου μπορούμε να απολαύσουμε λίγες στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, ώστε να γεμίσουμε με ενέργεια για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις πιο δύσκολες μέρες! Ας βάλουμε τα δικά μας όρια μέχρι εκεί που αντέχουμε εμείς για να διαφυλάξουμε τον προσωπικό μας χώρο και χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο και θα διαφυλάξουμε τη σχέση μας με τους σημαντικούς για εμάς ανθρώπους και εμείς θα είμαστε πιο γεμάτοι και πληρέστεροι.
Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
http://kritikou-healthpsy.gr/
Συνεργάτης Attachment Parenting Hellas
marina.kritikou@yahoo.com
