Ο πνιγμός αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια θανάτου που μπορούν να προληφθούν στα παιδιά και είναι κάτι που πρέπει πάντοτε να προσέχουμε, ιδιαίτερα αν έχουμε παιδιά μικρής ηλικίας.
Δύο λιγότερο κοινά είδη πνιγμού, ο ξηρός πνιγμός και ο δευτερογενής πνιγμός, συμβαίνουν έξω από το νερό και αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πως να προφυλάξουν τα παιδιά τους από αυτούς.
Αυτό έπαθε και μία μητέρα στη Νότια Καρολίνα. Η Κασάνδρα Τζάκσον γύρισε μετά το μπάνιο με τον δεκάχρονο γιο της Τζόνι στο σπίτι.
Ο μικρός ήταν μια χαρά αλλά ένιωθε νυσταγμένος και πήγε στο κρεβάτι του να ξαπλώσει. Λίγες ώρες μετά, η μαμά του πήγε στο δωμάτιό του για να δει αν όλα είναι καλά, μιας και της φάνηκε ότι κοιμόταν αρκετές ώρες. Όταν τον πλησίασε είδε το πρόσωπό του μελανό και κατάλαβε ότι το παιδί της δεν ήταν πια στη ζωή.
Πως γίνεται ένα παιδάκι που φαίνεται απόλυτα υγειές ξαφνικά να φεύγει από τη ζωή; Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ότι το παιδί πέθανε από πνιγμό. Αυτό που συγκλόνισε ακόμη περισσότερο τη μητέρα του παιδιού όμως ήταν άλλο.
Σύμφωνα με τους ιατροδικαστές, το μικρό αγόρι είχε πιει αρκετό νερό μέσα στην πισίνα, κάτι που έφραξε τους πνεύμονες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ο Τζόνι να μην παίρνει αρκετό οξυγόνο για να αναπνεύσει.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι ο ξηρός πνιγμός (dry drowning) είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να ελέγχουν τα παιδιά τους καθ’ όλη τη διάρκεια που βρίσκονται μέσα στο νερό και να ζητούν αμέσως βοήθεια αν δουν ότι τα παιδιά δεν αναπνέουν σωστά ή έχουν πιει πολύ νερό.
Τόσο ο ξηρός όσο και ο δευτερεύον πνιγμός, θεωρούνται άτυποι τύποι πνιγμού, καθώς συμβαίνουν αφότου ένα παιδί έχει βγει από το νερό.
Ο ξηρός πνιγμός συμβαίνει λόγω της εισπνοής νερού, η οποία στη συνέχεια προκαλεί σπασμό στις φωνητικές χορδές. Το νερό δεν φτάνει στους πνεύμονες, όμως ο λαιμός του παιδιού κλείνει, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναπνεύσει. Η εισπνοή νερού μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, όταν το παιδί κάνει βουτιές ή ενώ προσπαθεί να κολυμπήσει αλλά δεν καταφέρνει να κρατήσει ολόκληρο το κεφάλι του επάνω από την επιφάνεια του νερού.
Ο δευτερογενής πνιγμός, από την άλλη, συμβαίνει όταν το νερό εισέρχεται μέσα στους πνεύμονες. Το νερό αναρροφάται μέσα στους πνεύμονες και συγκεντρώνεται εκεί, με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκολη η αναπνοή. Αυτή η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα δυνητικά και απειλητικά για τη ζωή.
Αν το παιδί σας βίωσε κάποιο περιστατικό πνιγμού, όσο ασήμαντο κι αν ήταν, ακόμα κι αν συνήλθε, δεν έχει σημασία: μεταφέρετέ το στα επείγοντα περιστατικά. Ο δευτερογενής πνιγμός προκύπτει ώρες ή ακόμα και μέρες μετά την επαφή με το νερό.
Σημεία και Συμπτώματα
Καθώς είναι πρακτικά αναπόφευκτο να κρατήσετε τα παιδιά μακριά από το νερό, επαγρυπνείτε για τα παρακάτω συμπτώματα τα οποία, αν εμφανίσει το παιδί, θα πρέπει να αναζητήσετε άμεσα ιατρική βοήθεια:
- Έντονος βήχας που δεν υποχωρεί
- Διαταραχές της αναπνοής όπως ταχύπνοια και παρατεταμένες εισπνοές
- Θωρακικό άλγος
- Αίσθημα κόπωσης και ληθαργικότητα
- Ευερεθιστότητα
- Έμετος
Το παιδί μπορεί επίσης να μοιάζει νευρικό ή υπερβολικά κουρασμένο. Αυτές οι αλλαγές στη συμπεριφορά του υποδεικνύουν ότι δεν λαμβάνει αρκετό οξυγόνο.
Θεραπεία
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης, ένα παιδί που κινδυνεύει από ξηρό ή δευτερογενή πνιγμό θα πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για παρακολούθηση και χορήγηση οξυγόνου. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία οδηγεί συνήθως σε καλύτερα αποτελέσματα.
Πρόληψη
Η πρόληψη είναι πάντοτε καλύτερη από τη θεραπεία. Οι συνηθέστεροι τρόποι πρόληψης του ξηρού και του δευτερογενούς πνιγμού περιλαμβάνουν:
- Συνεχής Επίβλεψη: Όλα τα παιδιά πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς όταν βρίσκονται κοντά στο νερό. Ιδιαίτερα τα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών πρέπει να μπαίνουν στο νερό μόνο με τους γονείς τους.
- Μαθήματα Κολύμβησης: Καθώς όλα τα παιδιά αγαπούν το νερό είναι σημαντικό να μάθουν να κολυμπούν νωρίς και να κατανοήσουν τους κινδύνους της θάλασσας. Τα μαθήματα κολύμβησης πρέπει να γίνονται κανονικά μετά το πέρας των εμβολιασμών.
- Βοηθήματα Κολύμβησης: Αποτελούν έναν αποτελεσματικό τρόπο για να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας δεν κινδυνεύει να βυθιστεί στο νερό.
Οι γονείς πρέπει να έχουν τα μάτια τους καρφωμένα επάνω στο παιδί τους όσο κολυμπά στη θάλασσα ή παίζει στην ακροθαλασσιά προκειμένου να είναι σίγουροι την ασφάλειά του.
