close
Η ιστορία VBAC τοκετού της Έλενας: «Πως κατάφερα να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική!»

Η ιστορία VBAC τοκετού της Έλενας: «Πως κατάφερα να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική!»

Η ‘Ελενα μας μιλά για τον φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική (VBAC)

Ο VBAC τοκετός είναι ο φυσιολογικός τοκετός που γίνεται μετά από καισαρική τομή.

Μια φορά καισαρική, πάντα καισαρική» («once a cesarean section, always a cesarean section”).  Αυτή η άποψη διατυπώθηκε για πρώτη φορά το μακρινό 1916 από την Ένωση Μαιευτήρων & Γυναικολόγων της Νέας Υόρκης και έκτοτε καθόρισε τις μαιευτικές πρακτικές για τα επόμενα 50 με 60 χρόνια. Σήμερα όμως η άποψη αυτή τείνει να αναθεωρηθεί, διότι τα στοιχεία δείχνουν πως υπό προϋποθέσεις ο κοπλικός (ο φυσιολογικός δηλαδή) τοκετός μετά από καισαρική τομή είναι ασφαλής διαδικασία.

Ένας επιτυχημένος κολπικός τοκετός μετά από καισαρική τομή είναι επωφελής για τη γυναίκα, καθότι ο χρόνος ανάρρωσης μετά από έναν κολπικό τοκετό είναι βραχύτερος από αυτόν μετά από μία καισαρική τομή

Η Έλενα γέννησε με VBAC το δεύτερο παιδί της και αυτή είναι η ιστορία της:

 

9.2.17 και ώρα 00:18 τα ξημερώματα ήρθε στον κόσμο το δεύτερο αγγελούδι μας το vbac κοριτσάκι μας στις 40+1 3,500 κιλά 20 μήνες μετά τη γέννηση της πρώτης μας κορούλας με επείγουσα καισαρική.

27/6/2016 βρίσκω τον εαυτό μου με ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης στα χέρια μου!!

Μόνη με την μικρή στο σπίτι αφού ο μπαμπάς μας ήταν εγχειρισμένος στο νοσοκομείο. Σοκ!!!Δεν ήθελα να το πιστέψω. Δεν ήμουν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο, καλά καλά δεν είχα βρει τον εαυτό μου από την πρώτη εγκυμοσύνη. Από την άλλη μία νέα ζωούλα μεγάλωνε μέσα μου. Ανάμεικτα συναισθήματα, δάκρυα ποτάμι έτρεχαν από τα μάτια μου…Χωρίς δεύτερη σκέψη παίρνω τον άντρα μου τηλέφωνο και του ανακοινώνω την εγκυμοσύνη. Τον ακούω να κλαίει από ευτυχία όπως και στην πρώτη φορά 🙂

Επόμενο τηλεφώνημα στην αγαπημένη μου γιατρό. Μας ενώνει η γραμματέας και ακούω την γλυκιά φωνή της ” Ελενάκι μου θα κάνουμε τον γιο??? Γιος κόρη της λέω δεν ξέρω 🙂 και συνεχίζει “Αυτή τη φορά θα γεννήσεις φυσιολογικά εύκολα και γρήγορα” Από εκείνη τη στιγμή ξεκινά το ταξίδι της δεύτερης εγκυμοσύνης και το όνειρο ενός vbac!!!

Φροντίζω να ενημερωθώ, διαβάζω, διαβάζω τις ιστορίες κοριτσιών που τα κατάφεραν, βρίσκω βοηθό μητρότητας που με προετοιμάζει και θα είναι μαζί μου στον τοκετό. Ο άντρας μου στο πλάι μου από την αρχή να με στηρίζει στις αποφάσεις μου.

8/2/2017 40 εβδομάδων ακριβώς. Γύρω στις 11 το πρωί πηγαίνω στο εβδομαδιαίο ραντεβού μου στην γυναικολόγο μου για έλεγχο. Με στέλνει απέναντι στην κλινική για να δούμε αν έχω συσπάσεις και να ελέγξουν το μωρό. Μετά από κανένα μισάωρο στο μόνιτορ έρχεται η γυναικολόγος μου και μου λέει τις νιώθεις τις συσπάσεις? Ελάχιστα της λέω. Με εξετάζει κολπικά, 2 διαστολή. Το μωρό όμως ψηλά και σε οπίσθια προβολή. Να ξανάρθεις το απόγευμα να σε ξαναδούμε.

Φεύγω από το μαιευτήριο πάω σπίτι, λέω στον άντρα μου τα νέα. Χαλαρή εγώ αφού δεν νιώθω τίποτα βάζω τα τελευταία πράγματα στην βαλίτσα, κάθομαι στην μπάλα για ασκήσεις, παίζω με την κορούλα μου και ξεκουράζομαι λίγο.

Γύρω στις 3 φεύγει το τραχηλικό πώμα, έχω αίμα και βλέννα. Ειδοποιώ την βοηθό μητρότητας και μου λέει όταν γίνουν πεντάλεπτες οι συσπάσεις σου να με ενημερώσεις. Γύρω στις 7 το απόγευμα νιώθω τις συσπάσεις να πυκνώνουν. Λέω στον άντρα μου πάμε στο μαιευτήριο να με κοιτάξουν. Φτάνουμε γύρω στις 8 παρά με βάζουν στο μηχάνημα έρχεται και η γυναικολόγος μου, με εξετάζει – 6 διαστολή. Ειδοποιώ την βοηθό μητρότητας και εγώ χαλαρά ξεκουράζομαι αφού δεν νιώθω πόνο και μιλούμε με τον άντρα μου.

Με μεταφέρουν στο δωμάτιο, βάζω το νυχτικό μου, μου κάνουν κλύσμα (εγώ το ζήτησα) και φθάνει και η βοηθός μητρότητας. Αρχίζουμε να κόβουμε βόλτες στην κλινική, να ανεβοκατεβαίνω σκάλες και κάνουμε και μία στάση στο δωμάτιο 201!! Την προηγούμενη είχε γεννήσει το τρίτο της μωράκι με 2ο vbac μία κοινή μας φίλη στην οποία οφείλω πολλά αφού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου έλυνε απορίες με συμβούλευε και με εμψύχωνε! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ ( ξέρω ότι το διαβάζεις).

Έπειτα γυρνάμε στο δωμάτιο. Κλείνουμε τα φώτα, η βοηθός τοποθετεί λαμπάκια, βάζει αιθέριο έλαιο λεβάντας σε διάφορα σημεία δημιουργώντας μία πολύ ήρεμη και όμορφη ατμόσφαιρα. Μας φέρνουν την μπάλα από το μαιευτήριο, τοποθετούμε μαξιλάρια στο πάτωμα και αρχίζουμε ασκήσεις στα 4. Κάπου εκεί αρχίζει να σοβαρεύει το πράγμα αφού οι συσπάσεις γίνονται 3λεπτες και επώδυνες. Με σωστές αναπνοές, μασάζ στην πλάτη και πίεση στη μέση σε κάθε σύσπαση και τον άντρα μου σε ρόλο dj φθάνουμε αισίως σε 8 διαστολή. Οι πόνοι δυναμώνουν και η βοηθός μου προτείνει να μπω στην ντουζιέρα!!! Το νερό πραγματικά επιδρούσε ως παυσίπονο!!! Κατά διαστήματα ερχόταν η μαία για να ελέγξει τους παλμούς του μωρού.

Γύρω στις 10:30 αν θυμάμαι καλά έρχεται η γυναικολόγος μου με εξετάζει για τελευταία φορά. 10 διαστολή και έτσι σιγά σιγά κατευθυνόμαστε στο μαιευτήριο!!! Και εκεί χαμηλώνουμε τα φώτα, μουσική. Το μωρό εξακολουθεί να είναι ψηλά και σε οπίσθια προβολή. Η γυναικολόγος μου μου προτείνει να είμαι στα 4 αλλά πονάω τόσο πολύ που δεν αντέχω για πολύ. Δοκιμάζουμε και άλλες θέσεις με την βοηθό να μου κάνει μασάζ και τον άντρα μου να στηρίζομαι πάνω του. Κάποια στιγμή νιώθω ότι θέλω να κάνω κακά και να σπρώξω. Έτσι αρχίζουμε τις εξωθήσεις. Κάνω τις αναπνοές μου και σε κάθε σύσπαση σπρώχνω. Το μωρό κατεβαίνει αλλά εκεί που παίρνω ανάσα φεύγει και πάει και πάλι ψηλά. Έχω εξαντληθεί και χάνω τον έλεγχο 2-3 φορές αλλά φροντίζουν όλοι να μου υπενθυμίσουν τον λόγο που βρίσκομαι εκεί και γρήγορα επανέρχομαι. Ο άντρας μου συνεχώς δίπλα μου να με στηρίζει, να μου μιλά, κάποιες στιγμές με τόση πόρωση που ούτε όταν βλέπει ποδόσφαιρο δεν κάνει έτσι!!! Σε σημείο που κάποια στιγμή του λέω “σσσσσσσσ”

Οι προσπάθειες να κατέβει το μωρό είναι άκαρπες. Γυρίζω και λέω στην γιατρό μου “Σ…… Κουράστηκα” “θέλω να κοιμηθώ” και γελώντας μου απαντά “Και μεις” Σε αυτό το σημείο βλέπω την παιδίατρο μας να μπαίνει στην αίθουσα και να με χαιρετά χαμογελώντας. Έρχεται και δεύτερη γυναικολόγος και αποφασίζουν να μου σπάσουν τα νερά. Από την έκφρασή τους καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά μου επιβεβαιώνουν ότι όλα είναι μία χαρά. Έρχεται και ο αναισθησιολόγος και τότε κατάλαβα ότι αν δεν γεννήσω στα επόμενα λεπτά πάμε για καισαρική. Δεν με ένοιαζε όμως ήξερα ότι προσπάθησα και το παλέψαμε.

Στην επόμενη σύσπαση η γυναικολόγος μου με προτρέπει να σπρώξω συνεχόμενα. Μαζεύω τις δυνάμεις μου και σπρώχνω και την στιγμή που κατέβηκε το μωρό το αρπάζει με βεντούζα. Την βλέπω να τρέμει το χέρι της να παλεύει να την κρατήσει. Τότε έρχεται η επόμενη σύσπαση όλοι με εμψυχώνουν, και σπρώχνω με τόση δύναμη που δεν πίστευα ότι είχα. Ξαφνικά νιώθω να ξετυλίγεται κάτι από μέσα μου και να φεύγει με ταχύτητα. Νιώθω να ξεριζώνουν τα σπλάχνα μου και έπειτα από αυτό ΛΥΤΡΩΣΗ!!! Τα κατάφερα!!! Το κοριτσάκι μου γεννήθηκε έτσι όπως ήταν σε οπίσθια προβολή. Μάλλον όλοι μαζί τα καταφέραμε. Τεράστια χαμόγελα από όλους το μωρό πάνω μου να το εξετάζει η παιδίατρος και να κλαίει. Να με κοιτάζει στα μάτια και να μου λέει ” γεια σου μαμά” Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας. Ένιωθα ότι είμαι σε άλλη διάσταση!!!Ο άντρας μου να με φιλά και να μου λέει πόσο περήφανος είναι για μένα !!! Ότι στο τελευταίο σπρώξιμο είχαν βγει έξω όλες οι νεύρες του προσώπου μου και των χεριών μου! Σαν το κοριτσάκι του εξορκιστή ένα πράγμα 🙂

Μου λένε ότι θα με κοιμίσουν για να με ράψουν (έγινε περίνεοτομή)!! Ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι.

Μετά ξύπνησα στο δωμάτιο. Εκεί ήταν ο άντρας μου, η βοηθός μητρότητας που δεν έφυγε λεπτό από δίπλα μου και η αδερφή μου που είχε φτάσει λίγη ώρα πριν γεννήσω. Σε λίγο φέρνουν και το μωρό και το ταξίδι του θηλασμού ξεκινά για εμάς!!!

Σε αυτό το σημείο μαθαίνω ότι το μωρό είχε κάνει κακά στην κοιλιά μου ” ήταν μες το σκατό” όπως μου είχαν πει και πως ο ομφάλιος λώρος ήταν τυλιγμένος στο λαιμό του!!!

Από την εμπειρία μου κρατάω τα εξής:

1. Θέση μωρού ψηλά

2. Οπίσθια προβολή

3. Κεχρωσμένα αμνιακα υγρά

4. Περιτύλιξη ομφάλιου λώρου

Και όμως το μωρό μου γεννήθηκε ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ!!!

Γι αυτό κοπέλες μου επιλέξτε ομάδα που εμπιστεύεστε. Δίπλα σας να έχετε άτομα που όταν πέσετε θα σας σηκώσουν ξανά και ξανά και ξανά και όσες φορές χρειαστεί.

Η στήριξη από τον σύζυγό, από τον γιατρό και από όλη την ομάδα είναι ίσως από τα σημαντικότερα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι να πιστέψετε στον εαυτό σας, να εμπιστευθείτε το σώμα σας και το μωρό σας!!! Εμείς οι γυναίκες κρύβουμε δυνάμεις μέσα μας που ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι έχουμε!!!

Εύχομαι η ιστορία μου να δώσει δύναμη και θάρρος στις επόμενες και να θυμάστε ότι όλα είναι δυνατά!!!

Έλενα

 

___________________________

Αν θέλεiς και εσύ να μοιραστείς την ιστορία σου μαζί μας, στείλε μας ένα e-mail στο: info@mommycool.com.cy

error: Content is protected !!