Ο γνωστός παιδίατρος Κυριάκος Δουλγέρης δημοσίευσε δημόσια την παρακάτω ανάρτηση σχετικά με την συγκοίμηση.
«Να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι με το παιδί μας;
Χωρίς να είναι ιδιαίτερα σημαντικό, το θέμα αυτό απασχολεί αρκετά νέα ζευγάρια, που ψάχνουν για το τι είναι καλύτερο να κάνουν όταν το μωρό κλαίει μέσα στη νύχτα ή όταν ο μικρός μπόμπιρας έρχεται και τρυπώνει στο κρεβάτι τους!
Εκεί μπορεί να μπλέκονται τα κοινωνικά πρότυπα που έχουν οι άνθρωποι στο μυαλό τους ή οι τυχόν συστάσεις τρίτων που φοβούνται μήπως τα παιδιά γίνουν “κακομαθημένα”. Παράγοντες οι οποίοι μπορεί να παρεμβαίνουν στο να εμπιστευτούν οι γονείς το ένστικτό τους.
Από ιατρικής πλευράς υπάρχει ακόμα ο προβληματισμός του αν η υιοθέτηση αυτής της πρακτικής συσχετίζεται με το σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου.
Τα δεδομένα των υπαρχουσών μελετών δείχνουν ότι από ανθρωπολογικής πλευράς είναι πολύ φυσικό, από τις αρχαίες κοινωνίες μέχρι σήμερα, ο φροντιστής του μωρού να κοιμάται μαζί με αυτό.
Καταρχήν τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης πρακτικής είναι η επαφή και η αίσθηση της μητρικής παρουσίας δίπλα στο μωρό που δημιουργεί στο βρέφος αίσθημα ασφάλειας, ηρεμίας, φυσιολογικής αναπνοής και ισχυρού δεσμού μεταξύ τους. Ιδίως για τη θηλάζουσα μητέρα που κατά τη διάρκεια της νύχτας θηλάζει, έχει αποδειχθεί ότι αφενός η αύξηση /ανάπτυξη του βρέφους ευνοείται από τους νυχτερινούς θηλασμούς. Αφετέρου η αντίδραση της μητέρας στα διάφορα κουνήματα, κλάματα και κινήσεις του μωρού κατά τον ύπνο είναι άμεση, γρήγορη και πάντα ανακουφιστική.
Από την άλλη πλευρά, ανασκοπώντας τις μελέτες που αναφέρονται στον αιφνίδιο θάνατο, συμπεραίνουμε ότι το γεγονός αυτό συσχετίζεται με μητέρες καπνίστριες ή με κακή χωροταξία της κλίνης (καναπές/βουλιαγμένα στρώματα/μαξιλάρια/ μικρά αντικείμενα στο χώρο ύπνου/ χρήση υπνωτικών-ναρκωτικών από τη μητέρα/ υποκείμενα νοσήματα του παιδιού/ χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο).
Σε κάθε περίπτωση, για να είναι ασφαλής η συγκοίμηση, θα πρέπει να τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις:
1. Ύπνος σε κρεβάτι με καλό κι όχι βουλιαγμένο στρώμα, με τοποθέτηση του μωρού στο κέντρο του κρεβατιού χωρίς χρήση μαξιλαριού και πάντα σε ύπτια θέση (ανάσκελα).
2. Μητέρα που δεν λαμβάνει οποιασδήποτε μορφής φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν την εγρήγορσή της και την ταχύτητα αντίδρασης στο κλάμα του μωρού όπως αντιισταμινικά, υπνωτικά, ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ.
3. Αν η μητέρα έχει ιδιαιτερότητες στις συνήθειες του ύπνου (υπνοβασία/ενύπνιος τρόμος/πολύ βαθύς ύπνος/ χρήση ωτασπίδας) δεν θα πρέπει να κοιμάται με το μωρό της.
4. Το μωρό να μην έχει υποκείμενο νόσημα πχ. πυρετό. Επίσης τα πολύ πρόωρα μωρά καλό είναι να μην μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι με το γονιό.
5. Η θερμοκρασία του δωματίου να είναι σωστή, χωρίς υπερβολική ζέστη/κρύο και ο ρουχισμός του μωρού να είναι κανονικός κι όχι υπερβολικός. Απαγορεύεται το «φάσκιωμα» δηλαδή το πολύ σφικτό, ζεστό και περιοριστικό κλινοσκέπασμα γύρω από το σώμα του παιδιού.
Τέλος, κρίνεται σκόπιμο να συζητάμε αυτά τα θέματα εξατομικευμένα σε κάθε περίπτωση οικογένειας. Εξίσου θεμιτό με την συγκοίμηση είναι το να μην θέλει κάποιος να πάρει το παιδί στο ίδιο κρεβάτι με τον ίδιο. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εμπιστευτούμε το ένστικτό μας.»
Δες το ποστ του γιατρού εδώ
