close
Εσύ ψηλώνεις και εμένα βαθαίνει η αγάπη μου. Κι άλλο…

Εσύ ψηλώνεις και εμένα βαθαίνει η αγάπη μου. Κι άλλο…

Ήρθε και αυτή η στιγμή.

Έκλεισες τη τσαντούλα σου, με χαιρέτισες και πήγες (άκου λέει…) διήμερο στο σπίτι φίλου σου. Τα έβαλες όλα μέσα. Πήρες και τα παιχνίδια σου. Έβαλες την οδοντόβουρτσά σου και την κουκουβάγια σου. Αυτή που την έχεις από τον παιδικό σταθμό.

Μου έλεγες :

– Μαμά, θα τα καταφέρω αυτή τη φορά. Είμαι έτοιμος!

Κι εγώ έλεγα με έναν εξαιρετικά ενθαρρυντικό τόνο φωνής (εννοείται πως όχι)

– Ναι αγόρι μου, απλά αν αισθανθείς άβολα να ξέρεις ότι εγώ θα έρθω να σε πάρω.

Και έφυγες. Και εγώ δεν σε είχα δίπλα μου.

Να σου πω μία αλήθεια τώρα που κοιμάσαι, δεν το πίστεψα. Το είχαμε δοκιμάσει να κοιμηθείς σε άλλο σπίτι, αλλά πάντα ερχόμουν. Ήμουν σίγουρη ότι θα με πάρεις τηλέφωνο. Απλά θα περνούσες μια μέρα με φίλο. Έτσι νόμιζα.

Και δεν ήσουν κοντά μου. Περνούσες ωραία. Ούτε στο τηλέφωνο δεν έβγαινες. Έπαιζες. Εμένα θα ήθελες να ακούσεις; Και εγώ χαιρόμουν…και κάτι πονούσε. Πόσο περίεργο αυτό. Αλήθεια χαιρόμουν αλλά αλήθεια και κάτι πονούσε μέσα μου.

Είδα και κάτι παλιούς φίλους. Με ρώτησαν για σένα και εσύ δεν ήσουν μαζί μου. Εκεί αισθάνθηκα πάλι κάτι σαν σφίξιμο. Μα να θέλουν να σε γνωρίσουν και εγώ να λέω:

– Είναι σε έναν φίλο του …

Περνούσες υπέροχα. Μακριά μου. Περνούσες υπέροχα, χωρίς να είσαι κοντά μου. Καλό ακούγεται! Ε; Και λίγο σαν να πονάει.

Και γύρισες. Και είχες ενθουσιασμό. Και εγώ δεν χόρταινα να σε κοιτώ. Και σαν να μεγάλωσες. Μέσα σε 32 ώρες ψήλωσες. Λέω αλήθεια…
Όταν θα τα διαβάζεις μετά από χρόνια θα δεις ότι μπορεί να με κοροϊδέψεις στην αρχή. Μετά όμως, αν το δικό σου παιδί φύγει πρώτη φορά σε φίλο, πήγαινε στο #αυτά_που_θέλω_να_σου_πω #46 και θυμήσου να μετρήσεις το ύψος. Αλήθεια ψηλώνει!

Εσύ ψηλώνεις και εμένα βαθαίνει η αγάπη μου. Κι άλλο…

Βαθαίνει η αγάπη που μπορεί να συνδέει χωρίς τη φυσική παρουσία. Να είμαι μακριά, κάτι να πονάει αλλά κάτι να χαίρεται με αυτά τα βήματα που κάνεις με τόσο θάρρος και σιγουριά. Σιγά – σιγά θα σβήνει ο πόνος… εσύ θα ψηλώνεις, η αγάπη θα βαθαίνει, ο πόνος θα σβήνει. Αυτός είναι ο χρόνος!

Κείμενο: Dimitra Gounari – Parent Coach / Υποστήριξη και ενδυνάμωση γονέων

error: Content is protected !!