Γράφει ο Δρ.Νίκος Μακρίδης – Ειδικός Παιδίατρος
Τα παρακάτω συνιστούν απλά προσωπικές κατευθύνσεις. Η επιλογή του παιδιάτρου είναι σαφώς μια εξατομικευμένη επιλογή.
Ας σκεφτούμε απλά. Ο παιδίατρος ως μέγεθος έχει τρεις παραμέτρους :
Α) Είναι επιστήμονας
Β) Είναι επαγγελματίας
Γ) Είναι άνθρωπος
Α) Επιστήμονας
Ας μάθουμε να λειτουργούμε σύγχρονα. Η πρώτη επαφή με έναν επιστήμονα είναι το βιογραφικό του, ο κόπος δηλαδή που κατέβαλλε ή ακόμη καταβάλλει για να εκπαιδευτεί σε υψηλό επίπεδο και άρα να μπορεί να βοηθήσει το παιδί μας.
Βασικός κανόνας : Μαθαίνω να διαβάζω ένα βιογραφικό. Πολλοί γιατροί αρέσκονται στο να εμφανίζουν ένα μακροσκελές και ανούσιο βιογραφικό, ιδίως αυτοί που δεν έχουν σημαντικά πράγματα να συμπεριλάβουν σε αυτό. Λίστες από συνέδρια που επισκέφθηκαν, άσχετες με το αντικείμενο δράσεις, πομπώδεις τίτλοι, γνώσεις περί παντός επιστητού. Είναι εύκολο να “χαθείς” σε ένα “κουτοπόνηρο” βιογραφικό.
Μας ενδιαφέρει μόνο:
- Το Πανεπιστήμιο από το οποίο ο γιατρός έχει αποκτήσει το πτυχίο της Ιατρικής. Οι ιατρικές σχολές των Ελληνικών Πανεπιστημίων είναι ψηλού επιπέδου. Οι ιατρικές σχολές του εξωτερικού αυτονόητα εμφανίζουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις και δεν είναι δυνατό να αποφανθεί κανείς συνολικά για αυτές. Όμως πανεπιστήμια τής Γερμανίας, Αυστρίας, Μ. Βρεττανίας η άλλων χωρών με ιστορία στο χώρο της ιατρικής αναμφισβήτητα υπερέχουν.
- Η κλινική στην οποία ειδικεύτηκε/εξειδικεύθηκε ο γιατρός. Οι διαφορές είναι μεγάλες μεταξύ Αθηνών-Θεσσαλονίκης και της υπόλοιπης επαρχίας η μεταξύ των υπόλοιπων χωρών.
- Το ερευνητικό έργο του γιατρού. Συνίσταται στην ύπαρξη διδακτορικής διατριβής, η οποία προϋποθέτει ένα μίνιμουμ τεσσάρων ετών σοβαρής ακαδημαϊκής ενασχόλησης, και στην δημοσίευση επιστημονικών άρθρων σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Προσμετρώνται βεβαίως και οι ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια. Ορθότερα, αναζητούμε και το αντικείμενο της διατριβής του ιατρού, το οποίο μας δίνει μια επιπλέον κατεύθυνση για τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας.
- Περαιτέρω εξειδίκευση/πιστοποιημένη ενασχόληση του ιατρού με αντικείμενα της Παιδιατρικής που μας ενδιαφέρουν άμεσα για το δικό μας παιδί. (πχ. έχω ένα εξαιρετικής προωρότητας νεογνό ; Θα εμπιστευτώ αρχικά έναν νεογνολόγο. Έχω ένα παιδί με ευαισθησία στο αναπνευστικό ; Ένα παιδί με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ; Ένα παιδί με αιματολογικά ή ογκολογικά προβλήματα? Θα αποταθώ σε κάποιον που έχει εξειδίκευση στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Θα προτιμήσω κάποιον περισσότερο ειδικό που έχει εργαστεί σε ένα αντίστοιχο τμήμα επάνω σε αυτά τα αντικείμενα.)
Δεν είναι καθόλου κακό να ζητήσουμε από τον παιδίατρο μας πληροφορίες για το βιογραφικό του, όπως θα κάναμε ενδεχόμενα σε κάποια άλλη επαγγελματική μας συναλλαγή. Θεωρούμε ότι όλοι οι συνάδελφοι επιβάλλεται εν έτι 2016 να έχουν την δική τους ιστοσελίδα στην οποία να αναγράφεται συνοπτικά αλλά με σαφήνεια το WHO IS WHO του καθενός.
Β) Επαγγελματίας
Δεν αρκεί να γνωρίζει. Πρέπει η αμοιβή του να ανταποκρίνεται στις υπηρεσίες που παρέχει στο παιδί μου. Οφείλει να ασχολείται υπεύθυνα και όχι βιαστικά, να ανταποκρίνεται στο τηλέφωνο, να εξηγεί με σαφήνεια, να απαντά ολοκληρωμένα σε απορίες, να είναι αποτελεσματικός. Να έχει έναν σύγχρονο χώρο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παιδιού και τον εξοπλισμό που απαιτεί η σύγχρονη παιδιατρική πράξη. Οι εποχές που η παιδιατρική γινόταν με ένα ακουστικό κι ένα φακό (κι ένα χτύπημα στην πλάτη) έχουν περάσει. Αναζητώ για το παιδί μου “κάτι καλύτερο από τα συνηθισμένα”.
Γ) Άνθρωπος
Δεν θα μπορούσε παρά να είναι μείζονος σημασία σε μια τόσο ανθρωποκεντρική ειδικότητα. Πρέπει σαν άνθρωπος να μας εμπνέει εμπιστοσύνη. Πρέπει το ενδιαφέρον του παιδιάτρου να είναι ειλικρινές αλλά και ο ίδιος ειλικρινής και συνεπής απέναντι σε αυτά που πρεσβεύει. Η άριστη συνεργασία παιδιάτρου-γονέων προς όφελος του παιδιού προϋποθέτει ένα μίνιμουμ κοινής αισθητικής και φιλοσοφίας. (πχ. Προσωπικά αδυνατούμε να φανούμε χρήσιμοι σε γονείς που αρνούνται κάθετα να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ή σε μητέρες που θεωρούν ότι “εάν το παιδί δεν πάρει πολλά φάρμακα δεν θα γίνει καλά”). Υπάρχουν βεβαίως παιδίατροι που δεν αφήνουν “τίποτα να πέσει κάτω”. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας τονίσω ότι είναι σημαντικό να αποφύγουμε έναν πονηρό/μια πονηρή παιδίατρο.
Τέλος, ρόλο στην επιλογή παιδιάτρου μπορεί να παίξουν ένα σωρό εξατομικευμένοι παράγοντες όπως η τοποθεσία του ιατρείου (ιδίως σε πολύ μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα), το πόσο εύκολα μπορούμε “να τον βρούμε” και το κόστος της επίσκεψης.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όπως και κάθε παιδί. Σε όλες τις περιπτώσεις, συνεκτιμούμε τις παραμέτρους και η ιδανική λύση είναι να κάνουμε μια επίσκεψη ειδικού σκοπού (γνωριμίας) με 2 εως 3 παιδιάτρους (θεωρώ αυτονόητα χωρίς αμοιβή) ούτως ώστε να αποφασίσουμε σωστά.
Φιλική συμβουλή : Μην συμβιβάζεστε σε θέματα που αφορούν το παιδί σας, “στα λίγα”. Αναζητείστε αυτό που του αξίζει, δηλαδή το καλύτερο με βάση τα αντικειμενικά αλλά και τα προσωπικά σας κριτήρια.
Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy
