Είναι συχνό το ερώτημα από νέους γονείς: πρέπει να αποφεύγονται τα κατοικίδια όταν υπάρχει μικρό παιδί στο σπίτι;
Εμφατική αρνητική απάντηση δίνουν Φινλανδοί ερευνητές σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό Pediatrics.
Οι επιστήμονες θέλησαν να εξετάσουν την επίδραση που μπορεί να έχει η επαφή με κατοικίδιο (γάτα και σκύλο) στην συχνότητα συμπτωμάτων και λοιμώξεων από το αναπνευστικό σύστημα κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής.
Σε μια ομάδα 397 παιδιών που παρακολούθησαν στενά από την εγκυμοσύνη μέχρι το τέλος του πρώτου χρόνου ζωής, χρησιμοποιήθηκαν ημερολόγια και ερωτηματολόγια σε εβδομαδιαία βάση ώστε να καταγραφούν οι επαφές των βρεφών με σκύλο ή γάτα, η συχνότητα αναπνευστικών λοιμώξεων και συμπτωμάτων. Όλα τα παιδιά ήταν γεννημένα στην Φινλανδία μεταξύ 2002 και 2005.
Έπειτα από στατιστική επεξεργασία, διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που είχαν σκύλο στο σπίτι του ήταν πιο υγιή, δηλαδή είχαν σημαντικά λιγότερες αναπνευστικές ιώσεις και συμπτώματα σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν είχαν καθόλου επαφή με σκύλο. Επιπρόσθετα, τα παιδιά που είχαν επαφές με σκύλο στο σπίτι τους είχαν σημαντικά λιγότερο συχνά μέση ωτίτιδα και έτειναν να λαμβάνουν λιγότερα αντιβιοτικά, σε σύγκριση με παιδιά χωρίς τέτοιες επαφές. Αν και η επαφή με γάτες παρείχε και αυτή κάποια προστασία, η συσχέτιση που βρέθηκε για τις γάτες δεν ήταν τόσο ισχυρή όσο εκείνη για τους σκύλους.
Οι ερευνητές από την Φινλανδία επισημαίνουν ότι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνάς τους, οι επαφές με σκύλο κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής μπορεί να ασκούν προστατευτικό ρόλο ενάντια σε λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Τα ευρήματά τους υποστηρίζουν την θεωρία σύμφωνα με την οποία η πρώιμη επαφή με ζώα κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής είναι σημαντική και πιθανώς οδηγεί σε καλύτερη θωράκιση ενάντια σε λοιμώδη αναπνευστικά νοσήματα κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας.
Η έρευνα αυτή έρχεται να συμπληρώσει προηγούμενες που αποδεικνύουν προστατευτικό ρόλο της επαφής με σκύλο κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής ενάντια σε ανάπτυξη αλλεργιών. Όπως και να έχει, το συμπέρασμα είναι ένα: Σταματήστε την υπερβολική προστασία των βρεφών και μικρών παιδιών! Από άποψη ανάπτυξης του συστήματος άμυνας κάθε παιδιού, αλλά και από ψυχολογική άποψη, είναι σημαντικό τα βρέφη μας και τα νήπιά μας να ζουν μια φυσιολογική ζωή, γεμάτη φυσιολογικά ερεθίσματα, σε τακτική και προσεκτική ήπια έκθεση με το φυσιολογικό οικογενειακό περιβάλλον, με τα υγιή μη παθογόνα μικρόβια της οικογένειας. Η υπερβολική αποστείρωση – από μικρόβια και από ερεθίσματα – βλάπτει και μπορεί να στρέψει το ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού σε στραβά μονοπάτια, όπως οι αλλεργίες, τα αυτοάνοσα νοσήματα και οι κακοήθειες. Οι γονείς χρειάζονται απλή λογική – common sense. Κάνει καλό σε νεογέννητα και μητέρες να βγαίνουν με τις κατάλληλες προφυλάξεις σε ανοιχτούς χώρους από τις πρώτες εβδομάδες, κάνει καλό στα βρέφη να βάζουν καθαρά αλλά όχι αποστειρωμένα παιχνιδάκια ή τα χεράκια τους στο στόμα τους, κάνει καλό σε βρέφη να έρχονται σε λογική επαφή με υγιή εμβολιασμένα κατοικίδια ή με άλλα υγιή βρέφη, κάνει καλό μετά τους έξι μήνες να εμφανίζουν τα πρώτα ελαφριά κρυωματάκια και τις πρώτες ιώσεις και απλές ρινίτιδες. Όσο πιο πολύ «απομονώνουμε» τα βρέφη μας, τόσο πιο έντονα τα ευαισθητοποιούμε για ανάπτυξη σοβαρών αντιδράσεων στο μέλλον, γιατί, μην εκθέτοντάς τα σε μικρούς και καθημερινούς ήπια βλαπτικούς παράγοντες, τα αφήνουμε απροστάτευτα μπροστά στα σοβαρά και δύσκολα.
Πηγή: Bergroth Ε et al. Respiratory Tract Illnesses During the First Year of Life: Effect of Dog and Cat Contacts. Pediatrics, Published online July 9, 2012
Μετάφραση/ Σχολιασμός: Σ Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2012
