Γράφει ο Δρ.Νίκος Μακρίδης – Ειδικός Παιδίατρος
Το πώς και πότε να βρει κανείς ένα καλό παιδίατρο, είναι ένα ερώτημα που έχουν συχνά οι μητέρες που θα αποκτήσουν το πρώτο τους παιδί. Φυσικά, όλοι οι γονείς θέλουν, τα παιδιά τους να έχουν την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα. Προσοχή όμως: Υπάρχει ένα μέρος των γονιών που παρ’όλες τις γνώσεις τους όσο αφορά την ιατρική φροντίδα του παιδιού τους, υστερούν σε τεχνικές γνώσεις.
Ο παιδίατρος είναι αυτό που λέμε ο γιατρός του σπιτιού για τα μικρά παιδιά και τους νέους ανθρώπους. Από τη γέννηση μέχρι την ηλικία των 18 ετών, και ακόμα περισσότερο, θα πρέπει να είναι η πρώτη επαφή για τους νεαρούς ασθενείς.
Οι σπουδές στην ιατρική συνήθως διαρκούν τουλάχιστον έξι χρόνια. Μόνο δύο στους πέντε φοιτητές ολοκληρώνουν το πρόγραμμα σε αυτή την περίοδο.
Ο μακρύς δρόμος προς την ειδικότητα της παιδιατρικής
Η εκπαίδευση της ιατρικής ειδικότητας της Παιδιατρικής διαρκεί άλλα τέσσερα χρόνια. Μέχρι να ονομαστεί κάποιος παιδίατρος ,μετά από την επιτυχία σε εξετάσεις, περνούν δηλαδή τουλάχιστον δέκα χρόνια από την αρχή των σπουδών. Και βάζουμε ακόμα ένα χρόνο αν κάποιος χρειαστεί στην αρχή να μάθει μια ξένη γλώσσα αν επιλέξει αλλόφωνο πανεπιστήμιο. Και εδώ εξαρτάται σε ποιο πανεπιστήμιο, σε ποια χώρα και φυσικά πόσο δύσκολες είναι οι σπουδές στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο.
Μετά υπάρχουν και οι υποειδικότητες της παιδιατρικής. Δηλαδή περαιτέρω εκπαίδευση σε εξειδικευμένους τομείς που δίνουν στον παιδίατρο πιο ευρύ φάσμα γνώσεων πού αναμφισβήτητα θα βοηθούν διαχρονικά το παιδί μας. Μερικές από αυτές είναι η νεογνολογία, παιδοκαρδιολογία, παιδοογκολογία, παιδοαιματολογία, παιδονεφρολογία κλπ. Αυτό δείχνει πόσο πολύπλοκη και εκτεταμένη είναι μια τέτοια πορεία μάθησης.
Πώς μπορώ να βρω έναν καλό παιδίατρο – Λίστα ελέγχου
Μερικοί γονείς βασίζονται στην εμπειρία άλλων γονιών. Η ιατρική κατάρτιση ενός γιατρού, δεν μπορεί εύκολα να αξιολογηθεί. Ωστόσο, οι γονείς που έχουν επισκεφθεί με τα παιδιά τους κάποιο ιατρείο, αξιολογούν τις οργανωτικές πτυχές, όπως τα έγκαιρα ραντεβού, την καθαριότητα ή την επικοινωνία με τα άτομα που δουλεύουν εκεί , και κοινοποιούν τις πληροφορίες αυτές σε άλλους.
Τα ακόλουθα σημεία θα πρέπει να σας βοηθήσουν να βρείτε το σωστό παιδίατρο:
- Επιστημονική κατάρτιση
Η πρώτη επαφή με έναν επιστήμονα είναι το βιογραφικό του, ο κόπος δηλαδή που κατέβαλε ή ακόμη καταβάλλει για να εκπαιδευτεί σε υψηλό επίπεδο και άρα να μπορεί να βοηθήσει το παιδί μας.
Βασικά πρέπει να διαβάσουμε σωστά το βιογραφικό. Πολλοί γιατροί αρέσκονται σε μακροσκελή και ανούσια βιογραφικά, ιδίως αυτοί που δεν έχουν σημαντικά πράγματα να συμπεριλάβουν σε αυτό. Λίστες από συνέδρια που επισκέφθηκαν, άσχετες με το αντικείμενο δράσεις, πομπώδεις τίτλοι, γνώσεις περί παντός επιστητού. Είναι εύκολο να “χαθείς” σε ένα “κουτοπόνηρο” βιογραφικό.
Μας ενδιαφέρουν:
Το Πανεπιστήμιο από το οποίο ο γιατρός έχει αποκτήσει το πτυχίο της Ιατρικής. Οι ιατρικές σχολές των Ελληνικών Πανεπιστημίων είναι ψηλού επιπέδου. Οι ιατρικές σχολές του εξωτερικού αυτονόητα εμφανίζουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις και δεν είναι δυνατό να αποφανθεί κανείς συνολικά για αυτές. Όμως πανεπιστήμια της Γερμανίας, Αυστρίας, Μ.Βρεττανίας η άλλων χωρών με ιστορία στο χώρο της ιατρικής αναμφισβήτητα υπερέχουν.
Η κλινική στην οποία ειδικεύθηκε/εξειδικεύθηκε ο γιατρός. Οι διαφορές είναι μεγάλες μεταξύ Αθηνών-Θεσσαλονίκης και της υπόλοιπης επαρχίας η μεταξύ των υπόλοιπων χωρών.
Το ερευνητικό έργο του γιατρού. Συνίσταται στην ύπαρξη διδακτορικής διατριβής, η οποία προϋποθέτει ένα μίνιμουμ 2-3 ετών σοβαρής ακαδημαϊκής ενασχόλησης, και στην δημοσίευση επιστημονικών άρθρων σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Περαιτέρω εξειδίκευση/πιστοποιημένη ενασχόληση του ιατρού με αντικείμενα της Παιδιατρικής που μας ενδιαφέρουν άμεσα για το δικό μας παιδί. (πχ. έχω ένα εξαιρετικής προωρότητας νεογνό ; Θα εμπιστευτώ αρχικά έναν νεογνολόγο. Έχω ένα παιδί με ευαισθησία στο αναπνευστικό ; Ένα παιδί με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ;¨Ενα παιδί με αιματολογικά ή ογκολογικά προβλήματα? Θα αποταθώ σε κάποιον που έχει εξειδίκευση στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Θα προτιμήσω κάποιον περισσότερο ειδικό που έχει εργαστεί σε ένα αντίστοιχο τμήμα επάνω σε αυτά τα αντικείμενα.)
Δεν είναι καθόλου κακό να ζητήσουμε από τον παιδίατρο μας πληροφορίες για το βιογραφικό του, όπως θα κάναμε ενδεχόμενα σε κάποια άλλη επαγγελματική μας συναλλαγή. Θεωρούμε ότι όλοι οι συνάδελφοι επιβάλλεται εν έτη 2016-7 να έχουν την δική τους σελίδα στην οποία να αναγράφεται συνοπτικά αλλά με σαφήνεια το WHO IS WHO του καθενός.
- Οργάνωση
Ø Ίσως η πιο σημαντική πτυχή εκτός από την επαγγελματική επάρκεια είναι η εγγύτητα του παιδιατρείου με το τόπο διαμονής του παιδιού. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κάθε λεπτό μετρά, ακόμη και αν ο γιατρός θα χρειαστεί να εξετάσει ένα παιδί στο σπίτι του. Ιδανικό επίσης είναι και η διάθεση χώρων στάθμευσης.
Ø Τα ραντεβού πρέπει να τηρούνται γενικά ,προκειμένου να αποφευχθεί η άσκοπη αναμονή. Αν πρέπει οι γονείς να περιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να δει ο γιατρός το παιδί τους, αυτό είναι ένα σημάδι κακής οργάνωσης. Επίσης ο γιατρός θα πρέπει να μπορεί να εξετάσει ένα παιδί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αυτό να γίνεται κατανοητό.
Ø Το ιατρείο θα πρέπει να είναι καθαρό και τακτοποιημένο. Για να γεφυρωθεί ο χρόνος αναμονής, θα πρέπει να είναι διαθέσιμος ένας παιδότοπος με παιχνίδια, παιδικά βιβλία και άλλα συναφή αντικείμενα.
Ø Στους χώρους του ιατρείου πρέπει να επικρατεί, μια επαγγελματική αλλά φιλική ατμόσφαιρα. Αν υπάρχει άλλο προσωπικό, όπως γραμματείς, θα πρέπει να κάνουν καλή εντύπωση για να μπορεί να αναπτυχθεί πιο εύκολα η εμπιστοσύνη του γονέα και του παιδιού.
Ø Ο παιδίατρος θα πρέπει να είναι καλός με τα παιδιά, να “μπορεί”. Ένας εξυπηρετικός, φιλικός χαρακτήρας είναι στα θετικά του γιατρού. Οι γονείς θέλουν μεγάλη προσοχή, ειδικά από τον παιδίατρο τους. Θα πρέπει να ακούει το παιδί και τους γονείς του, και να απαντά στις ανησυχίες τους.
Ø Ένας γιατρός χρειάζεται κάποιο χρόνο για την σωστή εξέταση του παιδιού. Δεν θα πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι βιάζεται και θέλει να ξεμπερδεύει γρήγορα.
Ø Ένας παιδίατρος πρέπει να ενεργεί με αυτοπεποίθηση και να ηρεμεί τους γονείς η και τα παιδιά που είναι ανήσυχα.
Και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό:
- Ανθρώπινη πλευρά
Δεν θα μπορούσε παρά να είναι μείζονος σημασίας σε μια τόσο ανθρωποκεντρική ειδικότητα. Πρέπει σαν άνθρωπος να μας εμπνέει εμπιστοσύνη. Πρέπει το ενδιαφέρον του παιδιάτρου να είναι ειλικρινές αλλά και ο ίδιος ειλικρινής και συνεπής απέναντι σε αυτά που πρεσβεύει. Η άριστη συνεργασία παιδιάτρου-γονέων προς όφελος του παιδιού προϋποθέτει ένα μίνιμουμ κοινής αισθητικής και φιλοσοφίας. (πχ. Προσωπικά αδυνατούμε να φανούμε χρήσιμοι σε γονείς που αρνούνται κάθετα να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ή σε μητέρες που θεωρούν ότι “εαν το παιδί δεν πάρει πολλά φάρμακα δεν θα γίνει καλά”). Υπάρχουν βεβαίως παιδίατροι που δεν αφήνουν “τίποτα να πέσει κάτω”. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας τονίσω ότι είναι σημαντικό να αποφύγουμε έναν πονηρό/μια πονηρή παιδίατρο.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όπως και κάθε παιδί. Σε όλες τις περιπτώσεις, συνεκτιμούμε τις παραμέτρους και η ιδανική λύση είναι να κάνουμε μια επίσκεψη ειδικού σκοπού (γνωριμίας) με 2 εως 3 παιδιάτρους (θεωρώ αυτονόητα χωρίς αμοιβή) ούτως ώστε να αποφασίσουμε σωστά.
Φιλική συμβουλή : Μην συμβιβάζεστε σε θέματα που αφορούν το παιδί σας, “στα λίγα”. Αναζητείστε αυτό που του αξίζει, δηλαδή το καλύτερο με βάση τα αντικειμενικά αλλά και τα προσωπικά σας κριτήρια.
Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy
